>> CLICK TO LISTEN TO THIS PODCAST
Did you know that “the more we release greenhouse gases into the atmosphere, the higher the global temperature will rise”? According to data from Our World in Data, global greenhouse gas emissions amounted to 53.85 billion tons, while Laos emitted 67.29 million tons of greenhouse gases in 2022. This means that Laos contributes approximately 0.12% of global emissions. With many countries releasing greenhouse gases into the atmosphere, it is essential that they find ways to reduce and absorb these emissions. If a country cannot achieve this within its own borders, it must seek ways to support other countries in reducing or absorbing more greenhouse gases.
REDD+ (Reducing Emissions from Deforestation and Forest Degradation) is a policy designed to reduce greenhouse gas emissions resulting from deforestation and forest degradation in developing countries, as part of the global effort to address climate change under the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC).
The Lao People’s Democratic Republic (PDR) has been involved in the REDD+ initiative since being selected in 2007 as one of 47 countries participating in the Forest Carbon Partnership Program (FCPF). The Lao government views REDD+ as an opportunity to transition from using rural land as a source of income to recognizing the value of natural resources. By engaging in strategic and efficient land-use practices through participatory and inclusive planning, Laos aims to optimize land use while promoting forest preservation and economic development. To oversee REDD+ activities, the government established the Central REDD+ Committee (NRTF) in 2008 under the Ministry of Agriculture and Forestry.
The Forest Carbon Fund is a global collaboration of governments, businesses, social organizations, and indigenous groups to reduce greenhouse gas emissions from deforestation and forest degradation, promote sustainable forest management, and conserve carbon sequestration sources in developing countries. Since 2008, the Forest Carbon Fund, along with 47 developing countries across Africa, Asia, Latin America, and the Caribbean, has mobilized 1.3 billion USD from 17 donor sources.
Laos became the third Asian country, following Indonesia and Vietnam, and the ninth globally to sign an Emission Reduction Payment Agreement (ERPA) with the World Bank’s Forest Carbon Partnership Fund. The total value of contracts signed by the World Bank with participating countries, including Laos, Chile, Costa Rica, Côte d’Ivoire, the Democratic Republic of the Congo, Ghana, and Mozambique, amounts to approximately 500 million USD. Additional countries are expected to sign similar agreements by early 2021.
Under Article 6 of the Paris Agreement, countries are permitted to trade carbon credits from reducing greenhouse gas emissions in the international carbon market and can engage in “voluntary cooperation” to meet their Nationally Determined Contributions (NDCs). This provision allows emission reductions in one country to be transferred and counted toward the climate goals of another.
In this context, the Lao government has initiated a project with the World Bank to sell forest carbon credits derived from reducing greenhouse gas emissions caused by deforestation in six northern provinces of Laos. This marks Laos’ first sale of forest carbon credits to the World Bank, valued at up to 42 million USD. The main condition for purchasing forest carbon credits is that the Lao government must invest in measures to reduce deforestation, promote forest restoration, and improve local livelihoods and environmental conservation. As such, this project plays a crucial role in forest management and climate change mitigation.
In December 2020, the Lao government, represented by the Ministry of Finance and the Ministry of Agriculture and Forestry, signed the ERPA with the World Bank. Under the agreement, the World Bank will pay Laos for carbon credits amounting to 8.4 million tons of carbon dioxide equivalent, priced at 5 USD per ton. The Lao government is responsible for addressing the causes of deforestation and forest degradation in the provinces of Huaphan, Luang Prabang, Oudomxay, Luang Namtha, Bokeo, and Xayabuli. Additionally, the Lao government must ensure the evaluation, verification, and proof of 8.4 million tons of carbon credits before they can be sold to the World Bank. The project’s implementation will span from 2020 to 2025.
The greenhouse gas reduction project in Laos covers six provinces in the northern part of the country, which constitutes about 35% of Laos’ total land area. This region is vital because it is home to major river basins, including the Mekong River. The selection of this area is based on the fact that it has experienced significant deforestation and forest degradation, with an estimated 72,000 hectares of forest lost annually between 2005 and 2015. This destruction in the six provinces accounts for roughly 40% of the country’s total forest area. In addition to government efforts, Laos is working with private companies on forest carbon credit initiatives and other related projects.
Dr. Sipha Chanthavong, a specialist in environmental law and a professor at the Faculty of Law and Political Science at the Lao National University, emphasized the importance of forest carbon credits in encouraging forest protection and carbon absorption. Forests play a critical role in reducing carbon dioxide, a major greenhouse gas, thereby mitigating climate change. Forest carbon credits can generate both direct and indirect income for forest custodians, contributing to the protection and restoration of forests while enhancing ecosystem integrity.
In conclusion, Laos recognizes the importance of reducing greenhouse gas emissions and understands the essential role of forest carbon credits in addressing this issue. By increasing forest cover and enhancing carbon sequestration, Laos can effectively reduce its greenhouse gas emissions, contributing to global climate goals. Additionally, international cooperation in carbon credit exchanges offers Laos opportunities to generate income through sustainable forest management while reducing greenhouse gas emissions.
ຮູ້ບໍ່ວ່າ “ການທີ່ເຮົາ ຍິ່ງປ່ອຍທາດອາຍພິດເຮືອນເເກ້ວ ຂຶ້ນສູ່ຊັ້ນບັນຍາກາດຫຼາຍຊ່ຳໃດ ກໍ່ຈະເຮັດໃຫ້ອຸນຫະພູມໂລກຂອງເຮົາສູງຂຶ້ນຫຼາຍເທົ່ານັ້ນ”. ອີງຕາມຂໍ້ມູນຈາກ Ourworldindata ພົບວ່າ: ຢູ່ໃນທົ່ວໂລກມີປະລິມານການປ່ອຍທາດອາຍເຮືອນເເກ້ວຈຳນວນ 53,85 ພັນລ້ານໂຕນ ເເລະ ປະເທດລາວ ກໍ່ມີການປ່ອຍທາດອາຍເຮືອນເເກ້ວຈຳນວນ 67,29 ລ້ານໂຕນ (ໃນສະຖີຕິ ປີ 2022) ຫຼື ສປປ ລາວ ປະກອບສ່ວນປະມານ 0.12% ຂອງປະລິມານທາດອາຍເຮືອນແກ້ວ ທັງໝົດທີ່ປ່ອຍອອກໃນທົ່ວໂລກ. ດັ່ງນັ້ນ, ເມື່ອມີການປ່ອຍທາດອາຍພິດເຮືອນເເກ້ວ ຢູ່ໃນຫຼາຍໆປະເທດໃນໂລກ ເຮັດໃຫ້ປະເທດຕ່າງໆເຫຼົ່ານັ້ນຈຳຕ້ອງໄດ້ມີວິທີການ ໃນການຫຼຸດຜ່ອນ ແລະ ຫາວິທີດູດຊັບ ທາດອາຍພິດເຮືອນເເກ້ວທີ່ຈະປິວຂຶ້ນໄປສູ່ຊັ້ນບັນຍາກາດ. ຫຼື ຖ້າບໍ່ສາມາດເຮັດໄດ້ ໃນປະເທດຕົນ ກໍ່ຕ້ອງໄດ້ມີວິທີການ ສະໜັບສະໜູນປະເທດອື່ນ ເພື່ອໃຫ້ສາມາດ ຫຼຸດຜ່ອນ ຫຼື ດູດຊັບທາດອາຍພິດເຮືອນແກ້ວ ໃຫ້ໄດ້ຫຼາຍຂຶ້ນ.
REDD+ (Reducing Emissions from Deforestation and Forest Degradation) ໝາຍເຖິງນະໂຍບາຍການຫຼຸດການປ່ອຍທາດອາຍເຮືອນແກ້ວຈາກການທໍາລາຍປ່າໄມ້ ແລະ ການເຮັດໃຫ້ປ່າໄມ້ເສື່ອມໂຊມຂອງປ່າໄມ້ໃນປະເທດກໍາລັງພັດທະນາ ເຊິ່ງເປັນສ່ວນໜຶ່ງໃນການແກ້ໄຂບັນຫາພາວະໂລກຮ້ອນພາຍໄດ້ອານຸສັນຍາ ສະຫະປະຊາຊາດ ວ່າດ້ວຍການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ.
ສປປ ລາວ ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມໃນຂະບວນການກະກຽມຄວາມພ້ອມສຳລັບ REDD+ ນັບຕັ້ງເເຕ່ຖືກຄັດເລືອກໃຫ້ເປັນໜຶ່ງໃນ 47 ປະເທດທີ່ເຂົ້າຮ່ວມກັບໂຄງການຄູ່ຮ່ວມກາກບອນປ່າໄມ້ (FCPF) ໃນປີ 2007. ລັດຖະບານ ສປປ ລາວ ຖືເອົາວຽກງານ REDD+ ເປັນໂອກາດສຳລັບຂ້າມຜ່ານຈາກການນຳໃຊ້ທີ່ດິນຊົນນະບົດ ເປັນເເຫຼ່ງສ້າງລາຍຮັບ ເເບບຖືເອົາມູນຄ່າຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ, ໄປສູ່ການນຳໃຊ້ທີ່ດິນເເບບຍຸດທະສາດ ເເລະ ມີປະສິດທິພາບ ໂດຍຜ່ານຂະບວນການວາງເເຜນແບບມີສ່ວນຮ່ວມ ເເລະ ລວມສູນ. ຄະນະກຳມະການ REDD+ ຂັ້ນສູນກາງ (NRTF) ໄດ້ຮັບການເເຕ່ງຕັ້ງຂຶ້ນໃນປີ 2008 ຕາມກົນໄກທີ່ມີຫຼາຍຂະເເໜງການ ເເລະ ກະຊວງ ເພື່ອຮັບຜິດຊອບການພັດທະນາ ເເລະ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ REDD+ ໃນ ສປປ ລາວ, ເຊິ່ງ ຄະນະກຳມະການ REDD+ ຂັ້ນສູນກາງກໍເເມ່ນ ກະຊວງກະສິກຳ ເເລະ ປ່າໄມ້.
ກອງທຶນກາກບອນປ່າໄມ້ ແມ່ນການຮ່ວມມືລະດັບໂລກຂອງ ພາກລັດ, ທຸລະກິດ, ອົງການຈັດຕັ້ງທາງສັງຄົມ ແລະ ຕົວແທນຊົນເຜົ່າ ເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນການປ່ອຍອອກອາຍເຮືອນ ແກ້ວຈາກການທຳລາຍປ່າໄມ້ ແລະ ການເຮັດໃຫ້ປ່າໄມ້ເສື່ອມ ໂຊມ, ການຄຸ້ມຄອງປ່າໄມ້ ແບບຍືນຍົງ ແລະ ການອະນຸລັກ ແຫຼ່ງເກັບກັກ ທາດກາກບອນ ຫຼື REDD+ ຢູ່ໃນ ປະເທດທີ່ ກຳລັງພັດທະນາ. ເລີ່ມຈາກ ປີ 2008, ກອງທຶນກາກບອນ ປ່າໄມ້ ຮ່ວມກັບ 47 ປະເທດ ທີ່ກຳລັງພັດທະນາ ໃນເຂດ ອາຟຣິກາ, ອາຊີ, ອາເມລິກາລາຕິນ ແລະ ຄາຣີບຽນ, ພ້ອມ ດ້ວຍຜູ້ໃຫ້ທຶນ (ຈາກ 17 ເເຫຼ່ງທຶນ) ໄດ້ປະກອບສ່ວນເປັນ ມູນຄ່າ 1,3 ຕື້ໂດລາສາຫະລັດ.
ສປປ ລາວ ເປັນປະເທດທີ 3 ໃນເຂດອາຊີ ຫລັງຈາກອິນໂດເນເຊຍ ແລະ ຫວຽດນາມ, ແລະ ເປັນປະເທດ ທີ 9 ໃນໂລກ ທີ່ໄດ້ເຊັນສັນຍາ ERPA ຮ່ວມກັບທະນາຄານໂລກ(ກອງທຶນຄູ່ຮ່ວມກາກບອນປ່າໄມ້). ມູນຄ່າທັງໝົດຂອງສັນຍາທີ່ທະນາຄານໂລກໄດ້ລົງນາມກັບ ປະເທດຕ່າງໆໃນໂລກລວມມີ ສປປ ລາວ, ຊີລີ, ຄັອດສຕາ ຣີກາ, ໄອວໍຣີ່ຄົດ,ສາທາລະນະລັດປະຊາທິປະໄຕຄອງໂກ, ການາ ແລະ ໂມຊໍບິກ ມີມູນຄ່າປະມານ 500 ລ້ານໂດລາສາຫະລັດ. ຄາດວ່າປະເທດທີ່ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ເຊັນສັນຍາຈະມີການເຊັນສັນຍາຊື້-ຂາຍສິນເຊື່ອກາກບອນປ່າໄມ້ ໃນຕົ້ນປີ 2021 ນີ້.
ອີີີີງຕາມມາດຕາທີ 6 ຂອງ ສັນຍາປາຣີ: ການຊື້ຂາຍສິນເຊື່ອກາກບອນ ຈາກການຫຼຸດຜ່ອນການປ່ອຍທາດອາຍເຮືອນເເກ້ວຢູ່ຕະຫຼາດກາກບອນສາກົນ ເເລະ ອະນຸຍາດໃຫ້ບັນດາປະເທດຕ່າງໆດຳເນີນ “ການຮ່ວມມືແບບສະໝັກໃຈ” ໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ NDC ຂອງຕົນຜ່ານການຖ່າຍໂອນການຫູຸດຜ່ອນການປ່ອຍທາດອາຍເຮືອນເເກ້ວລະຫວ່າງປະເທດ ເຊິ່ງໝາຍຄວາມວ່າ ການຫູຸດຜ່ອນການປ່ອຍອາຍພິດທີ່ເກີດຂຶ້ນຢູ່ປະເທດໜຶ່ງສາມາດໂອນ ເເລະ ນັບເຂົ້າໃນເປົ້າໝາຍດ້ານວຽກງານການດິນຟ້າອາກາດຂອງອີກປະເທດໜຶ່ງໄດ້.
ດັ່ງນັ້ນ, ໂຄງການຮ່ວມມື ລະຫວ່າງ ລັດຖະບານ ແຫ່ງ ສປປ ລາວ ແລະ ທະນາຄານໂລກ ໃນການຊື້-ຂາຍກາກບອນປ່າໄມ້ຈາກການຫຼຸດຜ່ອນທາດອາຍເຮືອນແກ້ວ ຈາກການທຳລາຍປ່າໄມ້ຢູ່ 6 ແຂວງພາກເຫນືອຂອງລາວນີ້ ເປັນໂຄງການທຳອິດຂອງລັດຖະບານລາວທີ່ຈະມີການຂາຍສິນເຊື່ອກາກບອນປ່າໄມ້ໃຫ້ກັບຄູ່ຮ່ວມສັນຍາ ກໍຄືທະນາຄານໂລກ ຊຶ່ງມີມູນຄ່າ ສູງເຖິງ 42 ລ້ານໂດລາສະຫະລັດ. ເງື່ອນໄຂສໍາຄັນຂອງການຊື້ກາກບອນປ່າໄມ້ ຈາກໂຄງການນີ້ແມ່ນໃຫ້ລັດຖະບານລາວ ລົງທຶນເອງລ່ວງໜ້າເຂົ້າໃນການດໍາເນີນບັນດາມາດຕະການ ແລະ ກິດຈະກຳຕ່າງໆ ເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນການທຳລາຍປ່າໄມ້ ແລະ ການເຮັດໃຫ້ປ່າໄມ້ເສື່ອມໂຊມ ຄຽງຄູ່ກັບການສົ່ງເສີມຟື້ນຟູປ່າ, ປັບປຸງຊີວິດການເປັນຢູ່ ແລະ ອະນຸລັກສິ່ງແວດລ້ອມ. ດັ່ງນັ້ນ, ໂຄງການຈິ່ງມີຄວາມສໍາຄັນຫລາຍຕໍ່ການຄຸ້ມຄອງປ່າໄມ້ ແລະ ຫຼຸດຜ່ອນການປ່ຽນແປງສະພາບດິນຟ້າອາກາດ.
ຕາງຫນ້າລັດຖະບານ ສປປ ລາວ ແມ່ນ ກະຊວງ ການເງິນ ແລະ ກະຊວງ ກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ ຮ່ວມກັບ ທະນາຄານ ໂລກ ໄດ້ເຊັນ ສັນຍາຊື້-ຂາຍກາກບອນປ່າໄມ້ (ERPA) ທ້າຍ ເດືອນທັນວາ ປີ 2020. ໃນສັນຍາດັ່ງກ່າວ, ຝ່າຍທະນາຄານໂລກຈະຈ່າຍເງິນໃຫ້ ສປປ ລາວ ເພື່ອແລກປ່ຽນສິນເຊື່ອກາກບອນຂອງໂຄງການ ຈໍານວນເຖິງ 8,4 ລ້ານໂຕນອາຍກາກໂບນິກທຽບເທົ່າ ໃນລາຄາ 5 ໂດລາສະຫະລັດ ຕໍ່ ໂຕນ; ຝ່າຍ ສປປ ລາວ ຕ້ອງຮັບປະກັນຜົນງານດ້ານການແກ້ໄຂສາເຫດຂອງການທໍາລາຍປ່າໄມ້ ແລະ ການເຮັດໃຫ້ປ່າໄມ້ເສື່ອມຢູ່ ແຂວງຫົວພັນ, ຫຼວງພະບາງ, ອຸດົມໄຊ, ຫຼວງນໍ້າທາ, ບໍ່ແກ້ວ ແລະ ໄຊຍະບູລີ. ນອກຈາກນັ້ນ, ຍັງຕ້ອງໄດ້ມີການດໍາເນີນຂະບວນການປະເມີນ, ພິສູດ ແລະ ຢັ້ງຢືນ ສິນເຊື່ອກາກບອນ ຈຳນວນເຖິງ 8,4 ລ້ານໂຕນ ກ່ອນສະເຫນີຂາຍໃຫ້ທະນາຄານໂລກ. ກອບໄລຍະເວລາຂອງສັນຍາ ແລະ ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໂຄງການ ແມ່ນ ລະຫວ່າງ 2020 ຫາ 2025.
ພື້ນທີ່ຂອງເເຜນງານຫຼຸດຜ່ອນທາດອາຍເຮືອນເເກ້ວຂອງ ສປປ ລາວ ກວມເອົາ 6 ເເຂວງ ພາກເໜືອຂອງປະເທດເຊິ່ງກວມເອົາປະມານ 35% ຂອງເນື້ອທີ່ທົ່ວປະເທດ ທີ່ເປັນພື້ນທີ່ພູມິທັດຕິດຕໍ່ກັນເຊິ່ງກວມເອົາເນື້ອທີ່ຂອງເເຂວງ ບໍ່ເເກ້ວ, ຫົວພັນ, ຫຼວງນ້ຳທາ, ອຸດົມໄຊ, ຫຼວງພະບາງ ເເລະ ໄຊຍະບູລີ ເພາະພື້ນທີ່ດັ່ງກ່າວເປັນເເຫຼ່ງຕົ້ນນ້ຳຫຼໍ່ລ້ຽງເເມ່ນ້ຳສາຂາໃຫຍ່ຕ່າງໆ ລວມທັງເເມ່ນ້ຳຂອງ. ການເລືອກພື້ນທີ່ໂຄງການ ແມ່ນຍ້ອນວ່າ ພື້ນທີ່ດັ່ງກ່າວ ກວມເອົາໜຶ່ງສ່ວນສາມຂອງເນື້ອທີ່ທົ່ວປະເທດ ແລະ ເນື່ອງມາຈາກຫຼາຍເຫດຜົນທີ່ ພື້ນທີ່ຂອງປ່າໄມ້ຖືກທຳລາຍປ່າໄມ້ ແລະ ປ່າໄມ້ເສື່ອມໂຊມ ລວມກັນແມ່ນປະມານ 72.000 ເຮັກຕາຕໍ່ປີ ໃນຊ່ວງແຕ່ປີ 2005 – 2015. ປ່າໄມ້ຖືກທໍາລາຍ ແລະ ປ່າໄມ້ເສື່ອມໂຊມ ຢູ່ 6 ແຂວງ ແມ່ນເທົ່າປະມານ 40 ສ່ວນຮ້ອຍຂອງປ່າໄມ້ທົ່ວປະເທດ. ນອກຈາກນັ້ນ, ລັດຖະບານລາວກໍຍັງໄດ້ມີການຮ່ວມມືກັບບໍລິສັດເອກະຊົນໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຂໍ້ລິເລີ່ມກ່ຽວກັບສິນເຊື່ອກາກບອນປ່າໄມ້ ອີກຫຼາຍໆໂຄງການ.
ທ່ານ ປອ ສີພາ ຈັນທະວົງ ຜູ້ທີ່ລົງເລິກທາງດ້ານກົດໝາຍສິ່ງເເວດລ້ອມ ແລະ ເປັນອາຈານສອນຢູ່ທີ່ ຄະນະນິຕິສາດ ເເລະ ລັດຖະສາດ, ມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງຊາດລາວ ໄດ້ກ່າວວ່າ: “ສິນເຊື່ອກາກບອນປ່າໄມ້ ມີຄວາມສໍາຄັນ ແລະ ຈໍາເປັນຫຼາຍໃນການກະຕຸ້ນການປົກປັກຮັກສາປ່າໄມ້ ເພື່ອເປັນແຫຼ່ງດູດຊັບກາກບອນ ຊຶ່ງຈະຊ່ວຍກະຕຸ້ນໃຫ້ແກ່ຜູ້ຄອບຄອງປ່າໄມ້ ໄດ້ຮູ້ເຖິງການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ເພີ່ມອັດຕາການປົກຫຸ້ມປ່າໄມ້ ເພາະມີປ່າໄມ້ຫຼາຍ ກໍມີສິນເຊື່ອກາກບອນປະລິມານຫຼາຍ ແລະ ສາມາດສ້າງລາຍຮັບທີ່ເປັນເງິນ ແລະ ບໍ່ເປັນເງິນໃຫ້ຜູ້ປົກປັກຮັກສາປ່າໄມ້ທາງກົງ ແລະ ທາງອ້ອມ ເຊັ່ນ ເກີດມີໂຄງການຊື້ຂາຍສິນເຊື່ອກາກບອນປ່າໄມ້, ສາມາດປະກອບສ່ວນໃນການແກ້ໄຂການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ເພີ່ມຄວາມສົມບູນຂອງລະບົບນິເວດ. ນອກຈາກນັ້ນ, ສິນເຊື່ອກາກບອນ ແລະ ການຫຼຸດຜ່ອນທາດອາຍເຮືອນແກ້ວ ມີການພົວພັນກັນຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ແລະ ສະໜິດແໜ້ນ ເພາະວ່າທາດອາຍກາກບອນ ແມ່ນໜຶ່ງໃນທາດອາຍເຮືອນແກ້ວ ທີ່ປ່າໄມ້ສາມາດດູດຊັບໄດ້ ໝາຍຄວາມວ່າ ມີປ່າໄມ້ຫຼາຍ ກໍຊ່ວຍໃນການຫຼຸດຜ່ອນການລອຍຕົວຂຶ້ນສູ່ຊັ້ນບັນຍາກາດຂອງທາດອາຍກາກບອນໄດ້ ແລະ ກົງກັນຂ້າມ ຫາກບໍ່ມີປ່າໄມ້ ທາດກາກບອນກໍປິວຂຶ້ນສູ່ຊັ້ນບັນຍາກາດໄດ້ງ່າຍ. ສະນັ້ນ, ການພົວພັນດັ່ງກ່າວ ແມ່ນການ ພົວພັນແບບກາຍອິນຊີ ແລະ ມີສິນເຊື່ອກາກບອນຫຼາຍ ກໍໝາຍເຖິງມີປ່າໄມ້ຫຼາຍ ແລະ ສາມາດເກັບກັກທາດອາຍເຮືອນແກ້ວໄດ້ຫຼາຍ”
ເຫັນໄດ້ວ່າ ປະເທດລາວເຮົາກໍເປັນປະເທດໜຶ່ງທີ່ເຫັນໄດ້ເຖິງຄວາມສຳຄັນໃນການຫຼຸດຜ່ອນທາດອາຍເຮືອນເເກ້ວ ແລະ ຍັງເຫັນໄດ້ວ່າສິນເຊື່ອກາກບອນປ່າໄມ້ເເມ່ນມີຄວາມຈຳເປັນຫຼາຍ ເພາະວ່າຍິ່ງເຮົາມີປ່າໄມ້ເພື່ອດູດຊັບເອົາທາດອາຍກາກບອນຫຼາຍຊ່ຳໃດ ກໍຈະເຮັດໃຫ້ປະເທດເຮົາສາມາດຫຼຸດຜ່ອນທາດອາຍເຮືອນແກ້ວທີ່ຈະຂຶ້ນໄປທຳລາຍຊັ້ນບັນຍາກາດຂອງໂລກເຮົາຫຼາຍຊ່ຳນັ້ນ. ນອກຈາກນັ້ນ, ເຮົາກໍຍັງມີການຮ່ວມມືລະຫວ່າງປະເທດ ເພື່ອເປີດໂອກາດໃນການຫຼຸດຜ່ອນທາດອາຍເຮືອນເເກ້ວຈາກການແລກປ່ຽນຊື້-ຂາຍສິນເຊື່ຶອກາກບອນ ເພື່ອເເລກປ່ຽນກັບເງິນທຶນກາກບອນ ເເລະ ເຮັດໃຫ້ປະເທດຂອງເຮົາມີລາຍຮັບເພີ່ມຂຶ້ນຈາກການໝູນໃຊ້ປ່າໄມ້ໃນການຫຼຸດຜ່ອນ ຫຼື ດູດຊັບທາດອາຍເຮືອນເເກ້ວ.
Sources ທີ່ມາ:
- dof.maf.gov.la
- redd.unfccc.int
- carboncredits.com
- Introduction to International Environmental Law Vol.2
- worldbank.org
- ourworldindata.org
